عروس آب/ شکری

ساخت وبلاگ

عروس آب

 

قاسم شکری

 

انتشارات نیماژ

سال نشر : 1396

اسفندیار که نویسنده ای است با چند کتاب و همسر و فرزند به تمام چیزها پشت پا زده و بدون خبر به زادگاهش روستایی در نزدیکی شهر داریون برگشته تا افسانه های کهنه این ده و خاندان بزرگش را روایت کند . افسانه هایی که همه با فرشته و جن و آل درآمیخته . انسان هایی که با پری ازدواج می کنند افرادی که به خواب های چند ساله می روند پدربزرگ هایی که پر در می آورند و پرواز می کنند ......

کلیتش خیلی قشنگه منو یاد صد سال تنهایی و رئالیسم جادویی اون می اندازه که اتفاقا پدیداوردن چنین داستان و خاندان هایی با افسانه های ما خیلی هم می خونه ولی به نظرم چهارچوب و قالبش را خوب در نیورده خیلی یک دفعه ای می پیچه ونحوه روایت و دید عوض می شه آخرشو دوست ندارم نحوه گفتار که گاهی مثل شعر می شه دلمو می زنه فکر کنم همین حرفها با یک چهارچوب دیگه خیلی معرکه می شد البته الانم کتاب نسبتا خوبیه ولی خوب ضعفهای درست حسابی هم داره . آیا آقای شکری خسته نشد این همه هی از جن و اینا نوشت ؟ در ضمن ایشون کتاب جدیدشون را به شهر زادگاهشون داریون تقدیم کردند .

 

قسمت های زیبایی از کتاب

دوست ندارم کسی از روی کارهایی که انجام می دهم به نتایجی که فقط دلخواه خودش است برسد .

 

همه ی ما گرفتار عذاب و عقوبتیم . از اجدادمان که گناهی نابخشودنی کردند و از ما که میراق دار عذاب آنهاییم .

 

به زبون می گی صد و ده سال آقا ! اگر بخوای تک تک این روز و شب ها را زندگی کنی آقا اون وقته که می فهمی این همه سال یعنی چی !

 

عمر هر پروانه ای سه روز است . روز اول به بازی بگذرد ، روز دوم به عاشقی و روز سوم به خاکستر نشینی .


برچسب‌ها: قاسم شکری, انتشارات نیماژ
+ نوشته شده در سه شنبه هجدهم مهر ۱۳۹۶ساعت 13:8 توسط فرانک |
معرفی کتاب...
ما را در سایت معرفی کتاب دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : bestbooksa بازدید : 164 تاريخ : سه شنبه 18 مهر 1396 ساعت: 18:32