آلبوم خانوادگی / پورمحسن

آلبوم خانوادگی

مجتبی پورمحسن

انتشارات زاوش

سال نشر : 1391

راوی کتاب تک پسر یک خانواده 4 فرزندی می باشد که پدرش جوشکاری از سطح پایین اجتماع بوده ولی دلش می خواسته پسرش به یه جایی برسه و درس بخونه . مادر خانواده یه جورایی دیوانه بوده و خواهرا اکرم و فخری و مهری هم هر کدوم سرگرم عشق های خودشون .. راوی داره آلبوم را به کسی نشون می ده و با هر عکس خاطره اون عکس را می گه و به همین نحو زندگی اون برای ما شکل می گیره .

زیاد جالب نیست چهارچوب بندیش و موضوعی که تو ذهنش بوده اتفاقا برام جالبه ها اما خوب درش نیورده شده مثل یه سری تکه تکه و داستان که نمی دونسته چه طور پشت سر هم بگه یا به هم بچسبونه و دیگه ناچار این ایده را داده . به نظرم می شد خیلی بهتر باشه . بعدم راوی های این داستان در زمان جنگ بچه بود مثلا دهه شصتی و خواهراش می شدن دهه پنجاهی لابد ولی بعد این قدر مامان باباها راحت در جریان عشقای اینا و دوست دختر دوست پسراشون بودند که نگو یعنی این قدر جو رشت بازتر از بقیه جاها بوده برام جالب بود . اما مثلا جز کسایی که به مدرسه کلاس بالاهای پولدارا می رفتن بچه های معلم ها را می گفت خوب معلما که هیچ وقت قشر پردرامد جامعه نبودند خصوصا توی اون سال ها آخه .

آقای پور محسن علاوه بر نویسندگی در زمینه نقد ادبی و روزنامه نگاری خیلی فعال هستند و همچنین شاعری و ترجمه. ایشون سابقه بازداشت توسط مامورهای امنیتی را هم دارند .

قسمت های زیبایی از کتاب

همه جانداران و غیر جانداران تنها هستند اما انسان به طرز اغراق آمیزی تنهاست نه؟

وقتی بچه ای به دنیا می آید همه از هم سبقت می گیرند تا زودتر بگویند بچه به کی رفته است .

کسی که رفته دیگر رفته است و اگر برگردد دیگر همانی نیست که قبلا بوده .